کوئرستین

کوئرستین متعارف‌ترین نوعِ فلاونوئید است. جذب حداکثری کوئرستین با فشار خون پایین‌تر و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی همراه است. کوئرستین در اغلب گیاهان یافت می‌شود، اما غنی‌ترین منابع غذایی آن caper، پیاز، کاکائو، کرن‌بری و سیب است. البته مکمل‌های آن نیز وجود دارد.

کاتچین

کاتچین‌ها از خانواده‌ی فلاونوئیدها هستند، فراوان‌ترین نوع آنها کاتچین‌ها و اپی‌کاتچین‌ها هستند. مزایای کاتچینِ موجود در چای سبز برای حفظ سلامت به طور گسترده‌ایی مورد بررسی قرار گرفته است. آنها همچنین با کاهش فشار خون، بهبود عملکرد رگ‌های خونی و تخفیف کلسترول خون در ارتباط است. کاتچین‌ها در بسیاری از میوه‌ها و نوشیدنی‌ها یافت می‌شوند. اصلی‌ترین منابع آن زردآلو، گلابی، انگور، هلو، چای، کاکائو و شراب قرمز است.

هسپریدین

هسپریدین‌ها یکی از متداول‌ترین فلاونوئیدها هستند. مطالعات نشان می‌دهند که هسپریدین به پیشگیری ازبیماری‌های قلبی و سرطان کمک شایانی می‌کند. با این وجود، شواهدِ موجود فقط به مطالعات آزمایشگاهی بر روی حیوانات محدود می‌شود. هسپریدین در مرکبات، به ویژه پرتقال و لیمو به وفور یافت می‌شود.

سیانیدین

سیانیدین گسترده‌ترین نوع آنتوسیانین است. آنتیوسیانین‌ها رنگدانه‌های آنتی‌اکسیدانی هستند که رنگ روشن بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات به لطف آنهاست. مطالعات حاکی از آن است که آنتوسیانین‌ها خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند، اما شواهد موجود در این زمینه بسیار محدود است. سیانیدین‌ها در میوه‌ها و سبزیجات رنگی به وفور یافت می‌شوند. غنی‌ترین منبع غذایی در این مورد توت‌های سیاه مانند شاه‌توت، انگورفرنگی سیاه و تمشک سیاه است.

جمع بندی

مواد غذایی حیوانی و گیاهی تفاوت‌های بسیاری با یکدیگر دارند. این امر به ویژه درباره‌ی ارزش مواد مغذی آنها صحت دارد، زیرا برخی از مواد مغذی فقط مختص گیاهان و برخی نیز فقط به غذاهای حیوانی اختصاص دارد. برای جدب حداکثر مواد مغذی آنها، علاقلانه‌تر آن است که از یک رژیم غذایی متعادل که شامل هر دوی آنها می‌گردد، پیروی شود. یک برنامه‌ی غذایی متعادل که سرشار از مواد غذایی گیاهی و حیوانی باشد از مزایای فراوانی برخوردار است. اگرچه رژیم‌های گوشتخواری نیز می‌توانند سالم باشند، اما فاقد مواد مغذی مهمی هستند که فقط مختص گیاهان است.

برگرفته از سایت مجله سلامت